Terug van weggeweest

Vandaag ben ik iets langer dan een week thuis van mijn reis door Europa. Het is morgen een week geleden dat ik mijn maatje op het vliegtuig richting Amerika heb gezet. Het gewone leven is weer begonnen.

De komende tijd ben ik van plan om wat meer te vertellen over mijn reizen.
Voor nu is het belangrijk om te vertellen dat na twee maanden intens reizen en op elkaars lip te hebben gezeten de vriendschap er nog steeds is.

Of dat allemaal ook heel makkelijk was? Nee zeker niet. Er zijn frustraties, geklaag en ruzies voorbij gekomen. We hebben de letterlijke en figuurlijke stormen doorstaan.

Alex is nu thuis en is lekker aan het genieten van haar familie en vrienden daar. In 2 jaar tijd heeft zij hen veel te weinig gezien. ik gun het haar met heel mijn hart. Keerzijde is dat ik mijn leef -en reismaatje niet meer dichtbij me heb. Dat is een gemis, maar stiekem maken we al plannen voor een volgende reis.

Zoals ik al zei, het gewone leven is begonnen. Of ik het ook echt zo mag noemen weet ik niet. Ik wil geen 'gewoon' leven meer. Binnenkort begin ik in ons familiebedrijf, terwijl ik op de achtergrond aan mijn nieuwe idealen en dromen ga bouwen.

Ik kan zeggen dat ik nu gelukkig ben.
Ik heb een mooie reis achter de rug, heb een maatje voor het leven erbij. Mijn lief vriendinnetje heeft een dochtertje gekregen, ik word in december voor de tweede keer tante en een mooie toekomst ligt voor mijn voeten. Nu is het aan mij om het op te rapen.

"Life is like Climbing a mountain. You have to take it step by step. Know what and where your goal is, to get there you just focus on the little steps".